Emparrado do Ceador

Emparrado do Ceador

A parra recuperou o seu viñedo, con pés de viño catalán e de viño albariño nos últimos anos

Vitis vinífera L. (Europa, Asia Menor)

Formación memorable. Nos tempos de Rosalía, lugar de descanso familiar e fonte de inspiración literaria.

A parra recuperou o seu viñedo, con pés de viño catalán e de viño albariño nos últimos anos

Formación vexetal constituída por oito vides que arrincan e se aplican contra outras tantas pilastras compoñentes do cenador. Son pés xuvenís, de viño catalán, plantados na primeira metade da década actual, para substituír e darlle continuidade ao emparrado antigo, cuxa presenza na finca se remonta a tempos remotos. Desde 2013 conviven con chanteiros de albariño, que serán os que finalmente formen o emparrado, en detrimento do viñedo catalán, lembrando o famoso poema de ‘Follas novas’:

Ou miña parra de albariñas uvas,

que a túa sombra me dás!

Ou ti, sabugo de froriñas brancas,

que curas todo mal!

Ou ti, en fin, miña horta tan querida

e meus verdes nabals,

xa non vos deixo, que as angustias negras

lonxe de min se irán!